Salaris niet benoemen in vacatures

Een ''trend'' die steeds vaker wordt gezien is het niet benoemen van het salaris in een vacaturetekst. Verstandig of juist niet doen? Waarom doen ggz-instellingen en overige zorginstellingen dit eigenlijk? Is het voordelig voor de sollicitant óf voor de werkgever?

Vaag blijven over het salaris

De krapte in de geestelijke gezondheidszorg, maar ook in andere branches van de zorg is extreem. Vacatures worden bijna niet meer ingevuld. Erg jammer, want dit betekent dat zorginstellingen lang moeten wachten op een kandidaat. We zien steeds vaker bij grote ggz-instellingen dat het salaris niet meer wordt genoemd bij vacatures met een veelal ondersteunend karakter. Denk bijvoorbeeld aan een functie als communicatiemedewerker of recruiter.

Waarom het salaris niet benoemen?

Het is natuurlijk geen geheim. Kom je werken voor een zorginstelling, dan krijg je een salaris conform de cao van de zorginstelling. Dit kan de cao ggz zijn, de collectieve arbeidsovereenkomst van de geestelijke gezondheidszorg. In de cao staan salaristabellen. Deze zijn gekoppeld aan functies binnen de zorg. Als je bijvoorbeeld GZ-psycholoog bent, dan kun je een salaris verwachten dat hoort bij FWG schaal 65. Een Verpleegkundige in de ggz ontvangt een minder hoog salaris, vaak is dit een salaris dat hoort bij FWG schaal 45. Het maakt door middel van een cao niet uit of je in Amsterdam of Almelo werkt, in beide gevallen krijg je een beloning dat hoort bij de schaal. 

Vacatures voor de zorglijn versus ondersteunende diensten

In vacatures voor de zorglijn, dit zijn vacatures waarbij je als werknemer daadwerkelijk met cliënten of patiënten werkt, wordt bijna altijd wel een salarisschaal genoemd. Dit kan ook niet anders, immers kun je als zorgprofessional in principe nergens anders werken dan voor een zorginstelling, en die werken bijna altijd met een cao. Voor de ondersteunende diensten ligt dit anders. Denk bijvoorbeeld eens aan de afdeling communicatie. Ook zorginstellingen hebben een afdeling communicatie, net als grote commerciële bedrijven. Je kunt als sollicitant dus solliciteren naar een functie binnen een zorginstelling máár ook bij een commercieel bedrijf.

Buiten de zorg liggen de salarissen vaak hoger

Iedereen doet het: kijken en vergelijken. Ben je een ervaren communicatiemedeweker en op zoek naar een nieuwe baan? In dat geval heb je vaak veel keus en kun je veel vacatures met elkaar vergelijken. Je kunt op meerdere zaken vergelijken, denk aan inhoud, standplaats, aantal uren én natuurlijk de primaire arbeidsvoorwaarden (het salaris). De salarissen buiten de zorg liggen vaak een stuk hoger. Dit betekent dat werken in de zorg minder aantrekkelijk is, in elk geval als het gaat om de hoogte van het salaris.

Salaris niet noemen, is dat slim?

Is het goed om geheimzinnig te doen over het salaris? Nee. Het is veel beter om open en transparant te zijn in wat je biedt. Er zitten nogal wat risico's vast aan het niet benoemen van het salaris in een vacaturetekst. Ten eerste mis je sollicitanten die graag van baan willen wisselen, maar het risico niet willen lopen om minder te gaan verdienen. Als je geen salaris vermeld, kan dit een blokkade zijn om te solliciteren. Daarnaast kun je sollicitanten aan tafel krijgen die zeer geschikt zijn voor de job, maar eigenlijk te ''duur'' zijn. Dit levert voor beide partijen een grote teleurstelling op. Tot slot loop je als bedrijf het grote risico om personeel snel weer te verliezen. Als die ene communicatiemedeweker erachter komt wat je elders kunt verdienen, is hij/zij zo weer gevlogen. Jammer! Het is dus niet slim om het salaris niet te noemen in een vacature. Het is altijd raadzaam om open en transparant te zijn, zeker in je primaire / secundaire arbeidsvoorwaarden.

Maar waarom doen zorginstellingen het dan toch?

Als je relatief weinig te bieden hebt, dan is de kans groot dat er niemand solliciteert. Als de economie aantrekt, de arbeidsmarkt overspannen dreigt te raken, bieden commerciële bedrijven meer, de salarissen gaan omhoog. Zorginstellingen hebben die luxe niet, je zit immers vast in de cao. Je kunt het salaris niet omhoog schroeven. Dit levert een probleem op voor zorginstellingen. Je kunt nu twee dingen doen, óf je bent open en eerlijk en krijgt daardoor minder sollicitanten óf je noemt het salaris niet in de hoop dat iemand voor vaak minder dan marktconform aan het werk gaat en dit verder prima vindt.